American monoplanes with the RAF (1942) (originele papieren uitgave)
American Monoplanes with the RAF - Aircraft identification (Part IV) 1942
Door Peter G. Masefield, M.A., A.F.R.Ae.S.
Technisch redacteur van THE AEROPLANE en hoofdredacteur van THE AEROPLANE SPOTTER.
Tegen de herfst van 1942 waren enkele duizenden door de Amerikanen ontworpen en gebouwde militaire vliegtuigen in dienst van de Britse luchtmacht - de Royal Air Force, de Fleet Air Arm en de Britse Commonwealth Air Force. Tweeëndertig van de belangrijkste typen Amerikaanse eendekker in Britse dienst worden in dit boek beschreven en geïllustreerd. In het algemeen waren de "Amerikaanse vliegtuigen" uitstekende toestellen, maar sommige types werden in de strijd minder goed bevonden. De Noord-Amerikaanse Mitchell was waarschijnlijk de beste all-round middelzware bommenwerper ter wereld, snel en zwaar bewapend. De Consolidated Coronado was het beste patrouille en bommenwerper watervliegtuig. De Grumman Avenger eenmotorige torpedobommenwerper was veruit het meest opmerkelijke vliegtuig van zijn type, en het Douglas C-54 (DC-4) tactisch transport was de nuttigste machine van zijn klasse in dienst.
Verscheidene andere vliegtuigtypes verdienen een speciale vermelding. Het Consolidated Catalina watervliegtuig, de Douglas Boston III dagbommenwerper, de Douglas Havoc II nachtjager, de Lockheed Hudson III patrouillebommenwerper en het North American Mustang verkenningsvliegtuig. Allen hebben uitstekende diensten bewezen in hun gespecialiseerde operationele missies. Andere types waar op het moment van schrijven met de grootste belangstelling en verwachting naar werd uitgekeken waren de Martin Marauder dagbommenwerper en de Republic Thunderbolt jager.
De auteur is van mening dat de Amerikaanse eenzitsjagers over het geheel genomen teleurstellend zijn gebleken, voornamelijk vanwege de slechte oplading van hun motoren, waardoor hun prestaties op hoogte slecht zijn. Ze waren ook niet voldoende bewapend en gepantserd. Toen de Packard-Rolls-Royce Merlin motor eenmaal in grote hoeveelheden in de Verenigde Staten werd geproduceerd, meende hij echter dat dit een grote verbetering zou moeten opleveren. De oudere types worden nuttig geacht voor lage offensieve missies - vliegend als jachtbommenwerpers in het Midden-Oosten en als gevechtsverkenners bij het R.A.F. Army Co-operation Command.
Interessant is dat de auteur de Amerikaanse zware bommenwerpers inferieur acht aan hun Britse tegenhangers vanwege hun vrij lichte bommenlast - maximaal 5.000 pond voor de Fortress en 6.000 pond voor de Liberator. De nieuwe grote Boeing B-29 en Consolidated B-32 zouden deze tekortkomingen moeten verhelpen.
Intussen zullen de Amerikaanse zwaargewichten een onschatbare taak vervullen op die vitale Atlantische lijn; en voor begeleide aanvallen bij daglicht op kortere afstand is hun .5-inch mitrailleurbewapening doeltreffend gebleken in actie.
71 pagina's - in het Engels
slijtage en vergeeld papier